Aan de coronapandemie lijkt maar geen einde te komen. De besmettingen gedragen zich als een communicerend vat. Een daling in Europa, een stijging in India. Gelukkig laten steeds meer mensen zich vaccineren en kunnen we zonder al te veel risico onze neus weer buiten de deur steken en voorzichtig plaatsnemen aan een tafeltje in de zon. Het werd tijd want de bollenvelden staan in bloei. Vanwege de kou wat later dit jaar, maar dat is dus mooi meegenomen. Toch is niet alles hetzelfde als al die andere jaren. Dat van die mooie natuur weten we intussen wel. Corona heeft ook heel wat andere zaken blootgelegd. Een jaar pandemie heeft ons nog meer aan het denken gezet over gezondheid, menselijke verhoudingen en rechtvaardigheid. Normaal wordt het misschien niet meer, maar het is goed om daar met elkaar over na te denken en te praten. In De Nieuwe Bibliotheek bijvoorbeeld. 

Vanaf begin maart 2020 leven we in Nederland in een zeer bijzondere situatie. De coronapandemie heeft iedereen in zijn greep. In april 2020 zijn de Flevolandse bibliotheken, Omroep Flevoland en Batavialand samen een provinciaal project gestart over de betekenis van het coronavirus voor de bewoners van Flevoland. Er zijn zo’n tien televisie-afleveringen gemaakt over hoe Flevolanders leven in coronatijd. Deze afleveringen heeft Omroep Flevoland uitgezonden. Eind 2020, begin 2021 is iedereen opnieuw geïnterviewd met de vraag: hoe gaat het nu met jullie? Van deze interviews zijn verhalen geschreven die gepubliceerd zijn op www.flevolandsgeheugen.nl.
Aan de hand van de afleveringen en de interviews is het goed om met een aantal mensen in gesprek te gaan rondom de vraag: “hoe gaat het met jullie?” Door dit project krijgt de geschiedenis van deze bijzondere periode een gezicht en een stem.

De gesprekken vinden plaats in kleine groepen in een veilige omgeving, in de bibliotheek of op een andere plek. 
De afleveringen van Omroep Flevoland zijn hier terug te kijken: Hoe gaat het met ons? Flevolanders en corona - Flevolands geheugen
Wie mee wil praten en zijn of haar verhaal over deze periode wil delen, kan contact opnemen met Nancy Peper van De Schoor, via npeper@deschoor.nl 
 

Zorggroep Almere, welzijnsstichting De Schoor, Vrijwilligers en Mantelzorg Centrale Almere, gemeente Almere en zorgpartner Elaa hebben op 7 april een convenant ondertekend om zich in te zetten voor meer passende zorg, welzijn en ondersteuning voor ouderen met een migratieachtergrond. Dat is dringend nodig, want een van de problemen die Corona ook naar boven heeft gebracht is eenzaamheid bij ouderen met een migratie achtergrond. Zij zijn sowieso ondervertegenwoordigd in de zorginstellingen. Vaak omdat ze zich daar niet altijd thuis voelen. Dat heeft te maken met taal, eten, omgang, etc. Culturen verschillen nou eenmaal. En daar komt bij: hoe ouder je wordt, hoe prettiger je het vindt om iets van vroeger te beleven. 
In Nederland hebben we grootschalige voorzieningen bedacht voor de ouderenzorg. Ondanks de kaalslag in de afgelopen tien jaar en het streven om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te blijven wonen, wordt nog in veel gevallen gekozen voor het ‘tehuis’. 
In andere culturen is dat minder vanzelfsprekend. Kinderen blijven liever zo lang mogelijk voor hun ouders zorgen. 
Maar dat beproefde systeem is in de huidige omstandigheden ook bij families met een migratie achtergrond niet altijd houdbaar. We wonen te klein, ons leefpatroon is anders, kortom: Nederland is er eigenlijk niet op gebouwd.  
Bovendien heeft het financiële consequenties, soms dreigen er kortingen op uitkeringen en AOW. 
In het hele land zijn er woongroepen, verpleeghuizen en dagbestedingen voor ouderen met een migratie achtergrond opgericht. Soms zijn ze bij elkaar gaan wonen in (semi-) zorginstellingen, specifiek ingericht met een eigen sfeer, identiteit en cultuur. In Almere kennen we bijvoorbeeld ‘Nasuntara’, voor Indische en Molukse ouderen.  

 

Maar de voorzieningen blijven achter bij de ontwikkelingen. Een op de zes ouderen in Almere heeft een migratie achtergrond. In een reportage van Omroep Flevoland zegt Koos Bartels, projectleider Kleurrijke Zorg, komt daar nog bij dat we in Almere hebben te maken met een zeer uitgestrekte gemeente, waar mensen verspreid wonen, moeilijk bereikbaar zijn en ook de weg naar de buurtcentra slecht weten te vinden omdat ze zich niet altijd herkennen in de activiteiten. 
Met de ondertekening van het convenant spreken de vijf partijen af om samen met de doelgroep na te denken over meer en betere zorg en ondersteuning voor ouderen met een migratieachtergrond. “Er moet iets gebeuren,” zegt ook Jerzy Soetekouw van het VMCA in diezelfde reportage van Omroep Flevoland. 
 

Het leek wel een rij betaalloketten voor de tol op een Franse autoroute maar het zijn 12 loketten op een rij in de sporthal in Almere Haven voor een vaccinatie tegen het Covid-19 virus. Jammer dat er niet gefotografeerd mocht worden. Buiten in het zonnetje stond een kleine rij maar eenmaal binnen, liep het in de sporthal op rolletjes. Een gastvrouw wees de weg, herinnerde je er nog even aan dat je de Gezondheidsverklaring en je ID wel bij je moest hebben. Met mondkapje al op voordat je naar binnen gaat moet je nog even je steeds ruwer wordende handen ontsmetten. Bij Loket 12, het verste weg en waarschijnlijk het minst bezet, schuif je de papierwinkel onder de glazen afscheiding door en daar wordt zorgvuldig gecontroleerd of je je naam en je geboortedatum uit je hoofd weet. 
De prik, door uiterst vriendelijk en vakkundige Vaccinateurs (leuk woord) in een bovenarm naar keuze, mag wel gefotografeerd worden. Daar nemen ze wel even de tijd voor, leuk voor later toch!

 

Na de vaccinatie moet je even een kwartiertje zitten op een klapstoeltje. Rode Kruis medewerkers bewaken dit gedeelte van de sporthal en als je hulp nodig hebt omdat je bij voorbeeld in een rolstoel zit, dan helpen zij je. Hulpvaardige familieleden en vrienden moeten buiten wachten. Het uitzicht vanaf je klapstoeltje is niet spectaculair, de ruggen van andere gevaccineerden en veel grijs haar. Aan de wand hangt een klok, heel handig om dat kwartier vol te maken. Ook hangen er Kunstwerken van basisscholen uit Almere Haven, die kun je van dichtbij bekijken en mag je ook fotograferen. 

 

Binnen een half uur sta je weer buiten met een nieuwe vragenlijst over je gezondheid, mooier en uitgebreider dan de eerste lijst. Ook is er weer de vraag of je zwanger bent. Als dat in die vijf weken is gelukt is, kun je je opgeven via moedersvanmorgen.nl en meedoen aan een onderzoek over zwangerschap en vaccinatie.
Misschien ligt er nog ergens in een lade zo’n geel boekje van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport uit de tijd dat er nog verre reizen gemaakt konden worden. Neem het maar mee, dan krijg je er een datumstempel en een sticker in. In piepkleine lettertjes staat de naam van het vaccin erop. Vandaag was het Pfizer.

De lange jas die om zijn benen zwiert en zijn iets gebogen houding typeren Johannes Marten den Uijl. Ondertussen is het wel bijna dertig jaar geleden dat zijn standbeeld in 1992 werd geplaatst in een klein park in het centrum van Almere Stad. Het park kreeg daarna de naam Den Uylpark. Gedurende zijn politieke carrière veranderde hij de ij in zijn naam in een y.
PvdA-er Joop Den Uyl had een lange carrière in de politiek. Als afgestudeerd econoom kwam hij in de Gemeenteraad van Amsterdam, werd wethouder, kwam in de Tweede Kamer en werd fractieleider van de PvdA. Zijn studie Economie kwam nog van pas toen hij van 1965 tot 1966 Minister van Economische Zaken was. Uiteindelijk werd hij Minister-President van 1973 tot 1977. In die tijd had hij o.a. te maken met de oliecrisis, de Lockheed affaire, de zaak Menten en de onafhankelijkheid van Suriname. Na 1977 was hij nog kort Minister van Sociale Zaken en in 1986 werd hij als partijleider opgevolgd door Wim Kok. Hij overleed in 1987 aan een hersentumor.

 

In opdracht van het toenmalige Almeerse Gemeentebestuur maakte beeldhouwer Kees Buckens (Breda 1957) het standbeeld van Den Uyl uit Belgisch hardsteen. Den Uyl hield van grote projecten en het standbeeld is ook groter dan hij zelf was. Buckens maakte heel vaak beelden uit Belgisch hardsteen. In het beeld van Den Uyl zijn geen details te zien van zijn gezicht en zijn jas maar dat het Joop Den Uyl is leidt geen twijfel. Zijn motto was “doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg” en dat is aan het beeld af te lezen. 
Aanvankelijk stond het beeld met het gezicht richting spoorlijn en ernaast stond een laag houten paaltje met een metalen plaatje waarop de naam. De voorbijgaande honden lieten het paaltje niet onbenut. Later heeft Joop een kwartdraai naar rechts gemaakt, het houten paaltje werd vervangen door beton maar het nieuwe naamplaatje verdween. Inmiddels ligt er een metalen tegel op de grond.
Dat Joop Den Uyl veel voor Nederland heeft betekend mag blijken uit het feit dat er in 1988 in Zaandam een brug naar hem werd vernoemd. Ook zijn er in dorpen en steden Den Uylstraten, Den Uylpleinen en Den Uylhoven. Dat is een beetje veel om allemaal te bezoeken maar op een mooie Lentedag is een wandel- of fietstochtje naar het Den Uylpark om zijn beeld te bekijken een goede tijdsbesteding. 

Wist je dat de Regenboogbuurt in Almere Buiten over de hele wereld bekendheid geniet? De Regenboogbuurt is een hommage aan de grote Duitse architect en stedenbouwkundige Bruno Taut, die ongeveer een eeuw geleden in Duitsland, Japan en Turkije woonde en werkte. Taut was verantwoordelijk voor baanbrekende en bontgekleurde arbeiders- en stadswijken zoals o.a. Gartenstadt Falkenberg en Das Bunte Magdenburg in Berlijn. Vier van deze stadswijken staan op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Midden jaren 90 van de vorige eeuw is de Regenboogbuurt gerealiseerd. Vanuit het thema kleur is onder leiding van Hans Laumanss, landschapsarchitect en Floor van Dusseldorp, beeldend kunstenaar en kleurexpert, in samenwerking met veel beroemde namen zoals Alle Hosper, Liesbeth van der Pol, Aldo van Eyck, Sjoerd Soeters, Jeroen Geurts en René van der Velde, de buurt gebouwd.

 

De Regenboogbuurt is een uniek samenspel tussen de kleuren op de huizen en de beplanting in de openbare ruimte, een bewoond arboretum. Een mooi voorbeeld zijn de lange lanen met Japanse sierkers, die in combinatie met de huizen erachter verwijzen naar het verblijf van Bruno Taut in Japan en hetzelfde kleureffect hebben als in Berlijn.
Het is zeker de moeite waard om, als je het al niet gedaan hebt, een bezoek te brengen aan deze unieke kleurrijke buurt.
Je kunt een wandeling van ongeveer 5 kilometer maken, onder begeleiding van een gids, momenteel is het thema ‘ontdek de invloed van Bruno Taut in de Regenboogbuurt’. De wandeling duurt ongeveer 2 uur.
Meer informatie en aanmelden kan via: www.regenboogbuurt.nl/rondleiding .
Op eigen gelegenheid kan je de wandeling maken door de bordjes op de lantaarnpalen te volgen. Er hangen tevens 20 bordjes met QR-codes. De bordjes geven uitleg over bebouwing, beplanting, kunst en achtergronden van deze unieke buurt.

 

Momenteel is er een expositie BLOESEM, te zien op de verschillende locaties in Almere Buiten. De hoofdlocatie is het Erfgoedhuis, aan het Baltimoreplein. Via panelen wordt informatie gegeven over het kersenbloesemfeest als immaterieel erfgoed van Japan en Almere. Ook kan je een route hier vinden langs alle plekken van de expositie.
Meer informatie op de facebookpagina kersenbloesemfeest in Almere.
Meer informatie over Bruno Taut, de fantasie voorbij, is te vinden op de site van het Amsterdamse School Museum het Schip – www.hetschip.nl 
 

Op 4 mei wordt bij het Bos der Onverzettelijken een bijzondere Doden herdenking georganiseerd door theatergroep Suburbia en Theater Na de Dam.
Tijdens de herdenking wordt onder meer een brief voorgelezen van de Joodse Etty Hillesum. Zij schreef de brief als secretaresse van de Joodse Raad in Kamp Westerbork waar ze probeerde Joodse mensen te behoeden voor deportatie. 

"Reeds honderdduizend van onze rasgenoten uit Holland zwoegen

onder een onbekende hemel of liggen te rotten in een onbekende aarde.

Wij weten niets van hun lot. Misschien zullen we het binnenkort weten,

ieder op zijn tijd, het is toch immers ook ons toekomstig lot,

daar twijfel ik geen ogenblik aan."
— Fragment uit brief Etty Hillesum, 24 augustus 1943

 

"De brieven van Etty Hillesum hebben een grote betekenis voor het heden, het hier en nu. Juist daarom gedenken wij in Almere en Flevoland", zegt Albert Lubbers, regisseur en artistiek leider van Suburbia. "Door verhalen door te geven, kan het historisch besef levend gehouden worden, zodat iedereen ervan doordrongen blijft dat zoiets verschrikkelijks nooit meer mag gebeuren en om stil te kunnen staan bij de vraag 'hoe te leven met elkaar'. Een vraag die ook in onze jonge stad Almere nog elke dag actueel is."
De brief van Hillesum wordt voorgelezen door actrices Hanne Arendzen, Oda Spelbos en Nazanin Taheri. De Dodenherdenking in het Bos der Onverzettelijken wordt 4 mei vanaf 20.30 uur live uitgezonden door Omroep Flevoland.

Vanaf 19.15 uur kun je vanuit de Burgerzaal via een livestream meekijken naar de online Dodenherdenking in Almere. Tot aan de 2 minuten stilte spreekt o.a. burgemeester Franc Weerwind, Rob van de Meerberg (over ‘Ná 75 jaar vrijheid’), Nick Teunissen met zijn nieuwe vertolking ‘Februaristaking’, Melany Sharon en een ensemble van de Brassband Almere o.l.v. Rolf Hoogenberg. De officiële onderdelen als de kranslegging, het eresaluut, het taptoe signaal en het Wilhelmus zijn onderdeel van het programma.

• er een rijdend museum staat in het Bos der Onverzettelijken met de naam Junior op Wielen. Hier leren kinderen wat er in Nederland tijdens de tweede wereldoorlog is gebeurd. Leerlingen van groep 7 en 8 van de basisschool kunnen het museum met hun klas bezoeken, nadat ze op school zijn voorbereid met een gastles. Verhalen over meelopen, wegkijken of juist opkomen voor anderen en over het belang van onze vrijheid. Het programma is te bekijken op: https://www.verzetsmuseum.org/nl/verzetsmuseum-junior-op-wielen

 

• Schrijver, onderzoeker en podcastmaker Eelco Visser als nieuwsgierige buitenstaander in 10 afleveringen van exact 20 minuten en 21 seconden Almere wil gaan ontdekken? Met vragen als ‘wat is Almere voor een stad? Wie wonen er? Hoe gaat het eraan toe in de wijken? Hoe bouwen inwoners, professionals en organisaties samen aan deze jonge en snelgroeiende stad?’ Een aflevering is al klaar: ‘Welkom en Meedoen’ Ga naar www.deschoor.nl/podcast of luister via Apple podcasts, Spotify, Deezer of Stitcher.