Ze zeggen wel eens dat Almere het DNA van Amsterdam in zich heeft. Maar is dat wel zo? Veel Almeerders van het eerste uur komen inderdaad uit Amsterdam. De familie De Haan bijvoorbeeld emigreerde van Amsterdam Osdorp naar Almere Haven, maar hun bakermat was Friesland. Beeldhouwer Frans van der Ven, die hier toch ook alweer zo’n veertig jaar woont, komt oorspronkelijk uit Gelderland. Vincent Neel zwierf de hele wereld over om hier uiteindelijk als Belgische migrant neer te strijken. En dat was nog maar het begin; nu zit het DNA van de hele wereld in Almere. Mooi toch?

De geschiedenis van een stad of een dorp begon altijd met de bouw van een kerk. Ook in de jongste stad van Nederland was dat niet anders. In 1979, toen Almere nog in de steigers stond, opende het kerkgebouw Goede Rede zijn deuren. In datzelfde jaar vestigde het gezin De Haan zich in Almere Haven. Souwie de Haan (nu 84) vond het ontwerp van Goede Rede toen al prachtig en gedurfd en ze is er – ook na de verbouwing in 2006 - nog altijd heel blij mee, hoewel er ook mensen waren die liever een traditioneel kerkgebouw wilden. 

 

“Al in 1974 werd er gepraat over het ontwerp van de kerk en uiteindelijk is het de mooiste kerk van Almere en omstreken geworden,” vertelt ze trots. ”En wat het zo bijzonder maakt: architect Steen uit Leeuwarden was een vriend van mijn vader.”
Geloofsbeleving op het nieuwe land was een hele uitdaging in die tijd. Voordat de Goede Rede klaar was, moest je de trap op naar een zaaltje boven Restaurant De Roef, dat - tot aan de oplevering van De Roestbak - tevens dienstdeed als theater. De toren van Goede Rede kwam later. “Die hebben we te danken aan Han Lammers, landdrost van zuidelijk Flevoland. Hij wilde een landmark voor de hele omgeving” zegt Souwie De Haan. 
 

Maar behalve qua vormgeving was Goede Rede vooral een religieus experiment. De kerk was een baken van oecumenische samenwerking tussen verschillende Christelijke kerken en stromingen. Zelfs het Bisdom Haarlem besloot mee te doen. Souwie de Haan en haar man voelden zich bij dit alles sterk betrokken: “Gereformeerden, hervormden en katholieken vormden met elkaar een federatie. Daarmee was Almere feitelijk de voorloper van de oecumenische gedachte in Nederland, want dat had je praktisch nog nergens.” 
Met enige weemoed denkt ze terug aan de eerste oecumenische jaren rond de Goede Rede onder de bezielende leiding van de hervormde dominee Verbaas en pastoor Visser. “Toen wij de eerste keer in de kerk kwamen, liet ds. Verbaas ‘lang zal ze leven’ zingen, want een van onze kinderen was jarig. Dat was uniek want zoiets deed je natuurlijk nooit in een kerk.” 
De naam Goede Rede is bedacht door een zus van ds. Verbaas. Dat gaat terug naar het verhaal over apostel Paulus die als gevangene werd meegenomen naar Rome. In een zware storm vond het schip een veilige aanlegplaats op Kreta: Goede Rede. In 2014 is daarvan een schildering aangebracht op de muur van het kerkgebouw. Dat symboliseert ook ‘schuilen bij Hem’. 

 

Sommige mensen hadden moeite met de vooruitstrevende aanpak van Ds. Verbaas. Een (streng-) gereformeerde groep stichtte een eigen kerk in Almere Stad. Later zijn ook de katholieken vertrokken. Zij hebben nu een nieuw kerkgebouw in Muziekwijk aan de Contrabasweg, de Sint Bonifatius kerk. Souwie de Haan vindt het een mooi gebouw, maar ze vraagt zich wel af hoe mensen op leeftijd uit Almere Haven daar moeten komen. De verbinding is slecht, bovendien komen er veel mensen die ze niet kennen. Intussen heeft Goede Rede een extra bestemming gevonden: de bijzondere akoestiek maakt het kerkgebouw uitermate geschikt voor de zeer gewilde Goede Rede Concerten.

“Toch vind ik het jammer dat de oecumene hier in Haven niet helemaal is gelukt,” zegt ze. “Mensen vallen blijkbaar graag terug op hun eigen rituelen en liturgie.” Tegelijkertijd ziet ze ook de schaalvergroting van Almere. De stad wordt groter en groter. Veel dingen zijn verplaatst naar Almere Stad en jongeren houden zich sowieso niet bezig met liturgie. Zij gaan voor ‘de beleving’ liever naar een evangelisatiekerk als De Wegwijzer. “Ik vind het prachtig hoor, dat zij hun eigen weg zoeken. Als mensen zich daar goed bij voelen, moeten ze dat beslist doen. Wie ben ik om daar iets van te zeggen. Laat iedereen in zijn waarde.”

Ook in de maand november valt er weer veel te genieten van de Goede Rede als concertzaal. Zoals o.m. het optreden van het nieuwe hoorntrio H3O op 3 november, met werk van Brahms en Kahn, de presentatie van jonge Almeerse muziektalenten onder begeleiding van Stichting Muziektalent Almere op zondag 5 november, het jubileumconcert van het oudste amateurorkest uit Amsterdam op 18 november en natuurlijk de populaire wintermuziekwandeling op Stadslandgoed De Kemphaan op zondag 12 november. Kijk voor het complete programma, tijden en toengangsprijzen op www.goederedeconcerten.nl. 

Op 7 oktober jl. vond de AlmerePlusBeurs plaats in het stadhuis, georganiseerd door de Ouderenwerkers van De Schoor, in samenwerking met Goud in Almere. Zo’n 800 bezoekers lieten zich door ruim 60 organisaties informeren over (gezond) ouder worden in Almere. Verschillende thema’s kwamen aan de orde: Zorg en Ondersteuning, Wonen, Welzijn en Vrije Tijd, Leren en Ontwikkelen, Sport en Leefstijl, Gezondheid, Vervoer. Zo kon b.v. de duofiets van Fietsmaatjes Almere worden uitgeprobeerd in de hal van het stadhuis. De gemeente Almere was ruim vertegenwoordigd met medewerkers van Wmo, Goud, brand- en inbraakpreventie, digitale criminaliteit en de wijkteams. Uiteraard was ook De Schoor aanwezig met meerdere collega’s. Naast de Ouderenwerkers was ook het Repair Café aanwezig en kon informatie worden ingewonnen over het Odensehuis (voor en door mensen met geheugenproblemen en hun naasten), de Buurtkamers, eenzaamheid en natuurlijk het vrijwilligerswerk. Zonder vrijwilligers geen welzijnswerk tenslotte! Zo waren ook de vrijwilligers aanwezig van interculturele huiskamer Marhaba, onderdeel van Kleurrijk Grijs.

 

De informatiemarkt werd afgesloten met een activiteit van Het Danspaleis in de Burgerzaal. Op melodieën van de muziek van toen was het onmogelijk om stil te blijven staan of zitten. De volgende editie vindt plaats op 5 oktober 2024; zet deze datum alvast in je agenda!

Een aantal nieuwsbrieven terug kon je lezen over het leven van Vincent Neel, een bijzonder mens met niet-aangeboren hersenletsel.
Vincent geeft ons een inkijkje hoe het is om te leven met hersenletsel, de zogenaamde hersenletselbeleving.
De laatste keer dat dit gebeurde was in Het Boegbeeld in de Literatuurwijk. Het was een erg interessante avond, ook voor mensen die (nog) niets te maken hebben met hersenletsel. Ongeveer ¼ van de bevolking heeft in meer of mindere mate hersenletsel, dus het is niet onwaarschijnlijk dat je iemand kent die hiermee te maken heeft. Ook worden dementie en soortgelijke ziektes hiertoe gerekend.

 

Vincent neemt je mee in zijn leefwereld door middel van verschillende ‘oefeningen’.
Zo kan je je een beetje verplaatsen in de wereld en de problemen van mensen die met hersenletsel te maken hebben.
Ook legt hij helder en duidelijk uit wat er gebeurt als iemand bijvoorbeeld een TIA, infarct of hersenbloeding krijgt, en dat je daarna met veel oefenen andere verbindingen in de hersenen aanmaakt. Zelf oefent hij nog dagelijks.
Het was een interessante avond.
Volgend jaar staan er nog een aantal ‘hersenletselbelevingen’ in de planning, zeker de moeite waard om er eentje te bezoeken!

Ook dit jaar kunnen we het jaarlijks terugkerende evenement ‘Tussen Kunst en Kerst’ van Ateliers de Steiger 206 weer tegemoetzien. Het is een kunstmarkt met een gezellige kerstsfeer. Deze kunsttentoonstelling en -verkoop is een initiatief van de kunstenaars en ondernemers van het pand aan de Steiger 206.
In het weekend van 25 en 26 november wordt het pand omgetoverd in een warme, gezellige kerstmarkt met nieuwe kunstwerken, mooie cadeau ideeën, originele design artikelen, muziek, eten en drinken.

 

Er is een zeer gevarieerd aanbod van teken- en schilderkunst, fotografie, keramiek, wol en textiel, hout, metaal, beeldhouwkunst en meer.
Met prijzen die liggen tussen de € 5,00 en € 500,00 is de kans groot dat je hier een origineel kerstcadeau kan vinden.

Als kind raapte Frans allerlei dingetjes op van de straat om daar iets van te maken. Later in zijn jeugd ging hij tekenen, maakte aquarellen en schilderde met olieverf. Hij deed toelatingsexamen en werd toegelaten op de Academie voor Kunst en Industrie in Enschede. Door het werken met klei sprak Beeldhouwen hem het meeste aan. Samen met studiegenoot Siemen Bolhuis betrok hij in 1981 een atelier van 50 m2 op de Bosgouw in Almere Haven. Tegenwoordig heeft Frans zijn atelier in een opvallende ‘roestbak’ aan de Giraffeweg in Almere Buiten. Hij koos voor bouwen met cortenstaal, het gebruik van duurzame materialen is een logisch gevolg van zijn levenshouding. Belangrijk voor zijn werk is dat het pand hoog licht heeft op het Noorden.

 

Sinds zijn komst naar Almere heeft hij veel beelden van verschillende en gecombineerde materialen gemaakt voor diverse bedrijven en andere opdrachtgevers. Uit onderzoeken is gebleken dat kunst op de werkplek een gunstige invloed heeft op de sfeer in het bedrijf. Frans begint onbevangen aan een opdracht en bedenkt eerst een verhaal. Hij bezoekt eerst de plek waar het kunstwerk komt te staan en maakt een stuk of tien snelle tekeningen. Uiteindelijk maakt hij van drie schetsen een 3D-miniatuur. Als er een keus is gemaakt voor een van de miniaturen of een combinatie ervan, maakt Frans een schetsontwerp. Vervolgens boetseert hij een ontwerp op schaal. Na goedkeuring en duidelijkheid over het materiaal gaat hij aan de slag. Er is veel contact met de opdrachtgever omdat die meegaat in het hele proces. Het werk wordt als het ware samen gemaakt en zo wordt ook duidelijk dat er veel uren werk gaan zitten in een kunstwerk. 
Mensen en dieren zijn een geliefd onderwerp voor de kunst die Frans van der Ven maakt. Zo staat in het Voedselbos in de Sieradenbuurt zijn beeld van een vis. Het ontwerp is gebaseerd op de visfuiken op palen zoals die in het verleden werden gebruikt voor de visvangst. Bij de A27 werden restanten van die palen gevonden en de plek waar de ‘visfuik’ staat is het voormalige stroomgebied van de rivier de Eem. 

 

Foto’s van zijn beelden zijn te vinden op www.fransvanderven.nl en in zijn atelier zijn veel schaalmodellen te zien. Daar geeft Frans elke maandagochtend vanaf 10.00 uur een beeldhouwcursus. Er is nog plaats voor 5 cursisten. Informatie: info@fransvanderven.nl. Uiteraard moet je niet bang zijn om vieze handen te krijgen, dat hoort erbij. 
Als eerbetoon aan de vrijwilligers van De Schoor heeft Frans in 2008 een kleurrijke broche ontworpen in de vorm van de letter A van Almere. De golvende onderkant lijkt op een schelp of een mantel en symboliseert de bescherming en de warme mantel die vrijwilligers van De Schoor aan mensen kunnen bieden.   

Door de prachtige plek van StrandLAB op het Almeerderstrand met uitzicht op het IJmeer, is het weer bij herhaling een inspiratiebron. Nu de herfst zich aankondigt en de mensen plaatsmaken voor zwanen en andere vogels, verandert het strand langzaam van drukbezocht recreatiegebied, naar een (natuur)gebied voor bezinning en rust.
Op zondag 5 november is het tijd voor LED Herfst! (Luisteren, Eten, Doen). Ervaar het werk van onze getalenteerde residenten, geniet van een heerlijke maaltijd en neem deel aan de workshops en het gesprek. 

Deze dag staat in het teken van de herinnering aan het strand nu en het strand in de toekomst. Hoe willen wij later het strand herinneren? Met onder andere werk van Eva van der Zand en Yaniv Schwartz, Theun Karelse, Zita Christie, een workshop i.s.m De Waag. Mis het niet! Volg StrandLAB op sociale media voor de laatste nieuwtjes over het programma. 
StrandLAB Almere is een buitenlaboratorium voor cultuur op het Almeerderstrand. StrandLAB organiseert workshops, wandelingen en festivals met en voor bewoners, ondernemers, kunstenaars en makers. Het is een plek waar talent en experiment samenkomen. Meer weten? Mail naar info@strandlab-almere.nl of neem een kijkje op https://strandlab-almere.nl

Heb je nog dat ene kapotte t-shirt in de kast liggen waar je toch geen afscheid van kunt nemen? Wacht even met weggooien! Doe mee aan onze creatieve workshop en ontdek hoe je dit shirt kunt omtoveren tot een prachtig sfeerlicht, perfect om je tafel te verlichten tijdens de feestdagen. Aanmelden is verplicht en kan via aanmeldingendeglasbak@deschoor.nl

Wanneer: maandag 20 november van 13.00 tot 15.00 uur.
Locatie: Theater en Cultureel centrum De Glasbak.
Kosten: slechts € 5,00 incl. materiaal.
O.l.v.: kunstenares Roelienke van der Snoek

Kijk voor meer informatie op www.deschoor.nl.

In het magazine van de KBO vonden wij een paar leuke voorbeelden van Nederlandse taalacrobatiek in dichtvorm. We wilden dat de lezer van de nieuwsbrief niet onthouden. Nederlands is (zeker voor buitenlanders) moeilijk te leren, vooral de verbuigingen naar verleden tijd. Kinderen willen daar met ijzerenheinige logica soms heel consequent in zijn, maar de Nederlandse taal is helemaal niet logisch. Probeer dat maar eens uit te leggen…. Misschien kan dit gedicht daarbij helpen.  
 

Verrassend Nederlands ……

Men spreekt van één lot, en verschillende loten,
Maar ‘t meervoud van pot is natuurlijk geen poten.
Zo zegt men ook altijd één vat en twee vaten,
Maar zult u ook zeggen: één kat en twee katen?
Laatst ging ik vliegen, dus zeg ik: ik vloog,
Maar zeg nou bij wiegen beslist niet: ik woog,
Want woog is nog altijd afkomstig van wegen,
Maar is dan “ik voog” een vervoeging van vegen?
 
Wat hoort er bij “zoeken”? Jazeker, ik zocht,
En zegt u nu bij vloeken dus logisch: ik vlocht?
Welnee beste mensen, want vlocht komt van vlechten,
En toch is ik “hocht” niet afkomstig van hechten
En bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep
En evenmin zegt men bij slopen “ik sliep”
Want moet u weten, dat komt weer van slapen,
Maar fout is natuurlijk “ik riep” bij het rapen. 
Want riep komt van roepen
Ik hoop dat u het weet en die kronkels nooit vergeet.
 
Dus: kwam ik u roepen, dan zeg ik “ik riep”.
Nu denkt u: van snoepen, dat wordt dan “ik sniep”?
Alweer mis, m’n beste,
Maar u weet dat ried komt van raden, ik denk dat u het wist
Komt bied dan van baden?
Welnee, dat wordt bood.
En toch, volgt na het wieden beslist niet “ik wood”.
Ik gaf, hoort bij geven, maar “ik laf” niet bij leven.
Dat is bijna zo dom als “ik waf” hoort bij weven.
 
Zo, zegt men: wij drinken en hebben gedronken.
Maar echt niet: wij hinken en hebben gehonken.
‘t Is moeilijk, maar weer u: van weten komt wist,
Maar hoort bij vergeten nou logisch: “vergist”?
Juist niet, zult u zeggen, dat komt van vergissen
En wat is nou goed? U moet zelf maar beslissen:
Hoort bij slaan nu: ik sloeg, ik slig of ik slond?
Want bij gaan hoort ging, maar niet ik goed of ik gond.
En noemt u een mannetjesrat nou een rater?
Dat geldt toch alleen bij een kat en een kater.