Op 31 december slaat de Big Ben twaalf keer, daar doet-ie iets meer dan dertien seconden over. Elk jaar weer. Time waits for no one. De geboorte van nieuw leven, een paar dagen eerder, duurde langer. In ieder geval staat vast dat de eenheid, zoals meestal, een tweetal werd. Daarom een dubbel salaris, dubbele bonus, minimaal twee cadeaus en natuurlijk twee kerstdagen. Geeft niks, we worden er blij van. Want er is veel nodig om al het verdriet in de wereld weg te spoelen. Maar Nieuwjaar is anders, want – dat weten we zo langzamerhand ook - nieuw leven begint gewoon bij jezelf. Bij de schilderclub, de leesclub of door je kennis te delen als gezinscoach. Hoe zeggen ze dat ook alweer? Nooit te oud om te leren. En vooral, blijf in beweging! Als je eenmaal met je oude lijf op gang komt, gaat het soms verrassend snel.
Mama
Ineens was ik daar
Ik hoor een grommende kreun vanuit de diepte
Dan is daar de stilte
Paniek, maar een ritmisch kloppen maant me tot rust
Diep in mezelf hoor ik ook een zacht ritmisch geklop
Dan weet ik, we zijn samen één
Langzaam begin ik te groeien
En alles om mij heen groeit met mij mee
Dan weet ik weer, we zijn samen één
Een grote ronde bol
Ik trap er af en toe uitdagend tegen aan
Soms hoor ik dan een lach of een diepe zucht
En dan herinner ik, we zijn samen één
Plots begint alles om mij heen te kolken
Langzaam word ik meegesleurd
Mamaaaaa! We zijn toch samen één?
Plots verblind door een fel licht
Hoor een knip en verlies onze verbinding
Nu weet ik, we zijn niet meer samen één
Ik zet het op een krijsen
En dan besef ik
Vanaf vandaag zijn mama en ik samen twee
Home-Start
Ervaren (groot)ouders helpen jonge ouders in Almere op weg.
Humanitas Almere is op zoek naar vrijwilligers die zich willen inzetten voor gezinnen die tijdelijk wat extra steun kunnen gebruiken. Met één keer per week twee tot drie uur steun zijn zij ontzettend geholpen!
Wanneer je zelf ouder bent (of misschien zelfs al opa of oma) weet je dat het soms best pittig kan zijn, het gezinsleven. Dan is het misschien een mooie uitdaging om je opvoed- en levenservaring door te geven aan een jonge ouder.
Vrijwilliger Erna (62) deelt haar ervaring met ‘haar’ gezin:
‘’Ik werk sinds twee jaar niet meer. Ik vond het heel fijn om samen met mijn man de tijd thuis te hebben en te kunnen oppassen op mijn kleinkinderen. Toch begon het weer te kriebelen. Ik wilde ook iets zinvols doen voor een ander in Almere. En zo kwam ik na het lezen van een advertentie en een korte training bij Home-Start in contact met Isa. Het klikte meteen. Zij is moeder van drie kleintjes en zit niet lekker in haar vel sinds de scheiding. Ik kom bij haar thuis en we gaan regelmatig naar buiten, omdat ze dat soms spannend vindt om alleen te doen. We drinken samen een kopje thee; ik luister en denk met haar mee. Ze is erg onzeker. Ik zie dat ze het zo goed doet en dat geef ik haar terug. Ze bloeit daar duidelijk van op. Haar lach en die van de kinderen geven mij voldoening!’’
De steun van vrijwilligers als Erna is van grote betekenis. Alleen al door één keer per week even aanwezig te zijn, voelen moeders als Isa zich minder eenzaam en krachtiger. En als je als ouder beter in je vel zit, helpt dat ook de kinderen!
Meer informatie? Bel 06 351 22 678 (Suzanne Haringa) of stuur een e-mail naar home-start.almere@humanitas.nl.
Vrije Kunstgroep Almere
In buurtcentrum De Draaikolk komt elke dinsdagmiddag van 13.30 tot 16.30 uur een groep amateurkunstenaars bij elkaar om te werken, elkaar te inspireren en te motiveren. Voorzitter van de vereniging is Ben Maandag.
De groep bestaat al sinds 1989 en is opgericht om amateurkunst onder begeleiding naar een hoger niveau te brengen. Onlangs is het vijfendertigjarig jubileum gevierd. Er worden themablokken van twee maanden gehanteerd waarin een onderwerp of een techniek door de hele groep op eigen wijze wordt toegepast. Het belangrijkst blijft altijd de voorkeur van de deelnemers zelf. Voor begeleiding en advies is Hetty Busker elke dinsdagmiddag aanwezig. Zij is professioneel kunstenaar.
Het aantal leden varieert. In coronatijd liep het terug maar nu zijn er ongeveer 25 enthousiaste leden.
Er zijn tweemaal per jaar museumbezoeken, en soms een excursie. Alle feestdagen worden gevierd met een bij het schilderen passende activiteit. Jaarlijks is er een kleine expositie waar elk lid zijn of haar beste werkstuk van dat jaar ten toon mag stellen.
Het lidmaatschap bedraagt € 25,00 per maand, bestemd voor de zaalhuur, de docent en de extra’s die voor de leden georganiseerd worden. De leden zijn zelf verantwoordelijk voor het materiaal.
Nieuwe leden zijn uiteraard welkom, zowel beginners als gevorderden. Aanmelden kan bij Corina Hogers. Zij is secretaris van de vereniging en bereikbaar op: vrijekunstgroepalmere@hotmail.com. Je kunt ook op dinsdagmiddag een kijkje komen nemen tussen 13.30 en 16.00 uur in buurtcentrum De Draaikolk. Je wordt hartelijk ontvangen en uitgebreid te woord gestaan.
Senia leesclubs
Senia is een landelijke organisatie die mensen samenbrengt in lees- en luisterclubs. En dan kan het gaan over kunst, literatuur, muziek, of geschiedenis, dus cultuur in de breedste zin van het woord. In de leesclubs wordt Moderne literatuur, Klassiekers, Biografieën, Geschiedenis, Filosofie en Kunstgeschiedenis gelezen. Er zijn ook luisterclubs die zich richten op muziek.
De meeste leesclubs lezen ongeveer zeven boeken per jaar en komen gemiddeld om de zes weken bij elkaar. In juli en augustus is er meestal een zomerstop. Een leesclub bepaalt zelf waar en wanneer men elkaar ontmoet: overdag of ‘s avonds, wisselend bij iemand thuis of op een andere plek. Na een kennismaking blijkt of er een goede ‘klik’ is om met elkaar een leesclub te starten. De meeste clubs bestaan uit zes à acht personen. Deze maken onderling afspraken over hoe ze de bijeenkomsten willen invullen, bijvoorbeeld over hoelang ze duren, de volgorde van de te bespreken boeken, wie wanneer gespreksleider is. Elke leesclub kiest jaarlijks gezamenlijk een aantal boeken om met elkaar te lezen. Dit doen ze aan de hand van door Senia samengestelde boekenlijsten voor de diverse genres. Er zijn in totaal ruim 900 titels om uit te kiezen. Van elk gekozen boek ontvangen leden een leeswijzer. Deze geeft informatie over de auteur, stijl, context en recensies. Ook zijn hierin inspirerende vragen en discussiethema’s opgenomen. De leeswijzers fungeren als leidraad bij bijeenkomsten.
In Almere zijn twaalf groepen actief waarvan drie zich richten op geschiedenis. De overige groepen, acht in totaal, lezen moderne literatuur. Er is één muziekluisterclub. In januari 2025 is er een informatiebijeenkomst over een nieuw te starten groep Engelse literatuur (de datum verschijnt op https://senia.nl).
De provincie Flevoland heeft een leesambassadeur in de persoon van Ad van der Lugt. Voor meer informatie zal hij je graag verder helpen. Je kunt hem bereiken via: avdlugt@senia.nl.
Lid worden van Senia kan door je aan te sluiten bij een van de leesclubs of muziekluisterclubs. Het lidmaatschap voor seizoen 2024-2025 bedraagt
€ 49,50 per jaar. Kijk op de website van Senia voor alle belangrijke informatie.
Eilandenbuurt
In 1994 kwam er weer een plan voor een BouwRai, de bouwexpositie waarin toekomstige bewoners hun eigen woningen naar wens konden samenstellen. De bedoeling was dat het de Regenboogbuurt zou worden, een kleurige buurt die er uiteindelijk wel kwam, maar niet als een BouwRai-project.
In 1997 bedacht architect Carel Weeber het project ‘Het Wilde Wonen’. Die naam werd overigens te wild bevonden en veranderde in ‘Gewild Wonen’. Almere bestond toen 25 jaar en telde inmiddels 150.000 inwoners, een mooi moment voor een nieuw woningbouwproject: BouwRai 2001 in Eilandenbuurt.
Er werden 600 woningen gebouwd, ontworpen door 15 architecten. De kopers van de Amerikaans aandoende woningen van Carel Weeber konden zelf beslissen over de indeling en ze hadden ook inspraak over de buitenkant. Zo werd Eilandenbuurt na Muziekwijk in 1990 en Filmwijk in 1992 de derde BouwRai.
Een van de straten in Eilandenbuurt is de Guadeloupestraat. Guadeloupe is een archipel van eilanden in de Caraïbische zee en een Frans overzees departement. In die straat woont Bob Kuit met zijn vrouw. Hij woonde nog in Waddinxveen toen hij door een kennis uit Almere werd geadviseerd om daar eens rond te kijken. Hij bezocht onder andere De Realiteit waar architect Jos Abbo woonde in een halfrond huis van golfplaten. De vorm van die woning trok hem aan en ze verhuisden naar de Hopperzuigerstraat waar soortgelijke woningen stonden. Daar begon Bob een outdoorbedrijf en organiseerde leuke en spannende activiteiten voor de resocialisatie van probleemjeugd. Ook al woonde hij heel prettig in de Hopperzuigerstraat, vanwege de slechte economie werd hij gedwongen te stoppen. Als afgestudeerd psycholoog ging hij trainingen geven bij bedrijven. Outdoorkleding en bergschoenen werden ingewisseld voor een net pak met stropdas. Ze besloten uit te kijken naar een andere woning in de Eilandenbuurt, waar ze de voormalige modelwoning aan de Guadeloupestraat kochten. De keuken was al aanwezig en vloeren en trappen waren al bekleed. Dat feit en omdat het een “Gewild Wonen” huis was, bepaalde wel de prijs.
Het riante huis in de Guadeloupestraat bevalt prima. Bob geeft toe dat het er aan de buitenkant wat “truttig” uit ziet. De binnenkant is ruim en praktisch, (klein)kinderen kunnen komen logeren en de ruime tuin is nog steeds groot genoeg na de aanbouw van een erker.
Toch zijn er plannen om ergens gelijkvloers te gaan wonen, maar wel met tuin. Over Eilandenbuurt is Bob heel positief; het is een prachtige wijk en leuk om er te wonen met al die bijzondere huizen.
De verzameling van deze maand: eierdopjes
De AlmerePlusNieuwsbrief belicht elke maand een door een lezer samengestelde collectie van meer of minder opmerkelijke voorwerpen. Je zou in deze tijd kunnen denken aan iets in de kerstsfeer maar de collectie van deze maand bestaat uit eierdopjes. Ze zijn eigendom van Karin. In de loop van 40 jaar verzamelde zij meer dan 100 eierdopjes. In alle soorten, maten en materialen, zoals porselein, keramiek, metaal, glas en hout.
Het begon allemaal met een erfenis. Het eerste mooie goudkleurige dopje kwam namelijk via haar moeder, die het ook weer van háár moeder kreeg, bij Karin terecht. Vrijwel tegelijkertijd kocht ze er zelf nog een met een afbeelding erop van een zwart katje dat sprekend leek op haar eigen huisdier.
Zodra je twee items hebt begint vaak een verzameling. Ze begon rond te kijken en vond zo nu en dan aanvullingen. Op vakanties zocht ze ernaar met hulp van haar man. Met name in Frankrijk scoorden ze prachtige dopjes waar ze af en toe best veel voor betaalden. Souvenirs met bijvoorbeeld ‘groeten uit…’ heeft ze nooit toegevoegd. Alle doppen zijn echt gemaakt om te gebruiken voor het eitje bij het ontbijt. Familieleden brachten van tijd tot tijd ook uit het buitenland eierdoppen mee. Zo kreeg ze er van haar broer twee uit Spanje. Ze zijn groter dan de doorsnee dop en tevens, vindt zij, de lelijkste uit haar collectie.
Ook buren en bekenden verrasten haar soms onverwachts. Zo kwam er steeds meer reden om ze zichtbaar op te gaan stellen. Maar het doel van sparen is en was niet alleen om mooie maar vooral veel van elkaar verschillende exemplaren te bemachtigen. Haar favorieten zijn en blijven de eerste en dus de oudste twee.
Eén keer is een deel van de verzameling van zijn plaats gehaald en uitgeleend aan een familielid, eigenaar van een kaaswinkel, die er rond Pasen zijn etalage mee decoreerde.
Maar doorgaans staan ze dicht aaneengesloten en soms met twee in elkaar op een rek tegen het keukenraam en zijn ze voor voorbijgangers buiten te bewonderen. Naar binnen kijken is door deze opstelling onmogelijk: het werkt als een gordijn dat privacy garandeert. Het vet- en stofvrij houden is wel een opgave maar het wordt tweemaal per jaar gedaan.
De collectie groeit niet echt meer. Hoe het komt weet ze niet maar er zijn de laatste jaren weinig losse dopjes te koop. Het eierdopje is eigenlijk een vreemd stukje huisraad. Het directe nut is er niet. Je kunt een eitje ook gewoon op een bord leggen. Of met zijn allen in een mandje. Misschien doen de meeste mensen dat. Het maakt de collectie wel steeds unieker.
Goede Voornemens
Vlak voor de feestdagen valt deze nieuwsbrief in je mailbox. Misschien ben je al bezig met de voorbereidingen, opzetten van de boom, inkopen doen of lekker met een kop warme chocolademelk en een stuk kerstbrood genieten van de versieringen die in huis hangen.
Maar ook zijn Kerst en Oud en Nieuw de dagen dat je je te buiten gaat aan lekkernijen die je de rest van het jaar liever laat staan. Zo kom je sluipenderwijs toch wat aan en merk je na 1 januari dat je favoriete kledingstuk net iets te strak zit.
Het wordt nu echt tijd om daar iets aan te doen. De remedie is bewegen, hiermee ga je de overtollige pondjes te lijf.
Maar hoe doe je dat? De sportschool? Bewezen is dat het hier de eerste maanden van het jaar erg druk is en het aantal ‘sporters’ meestal in maart weer afneemt. Je kan er natuurlijk ook aan denken om regelmatig de auto te laten staan en te gaan fietsen. Op de website van de VVV vind je leuke routes: https://www.visitalmere.com/nl/inspiratie/fietsroutes
Je kunt natuurlijk ook gaan wandelen, misschien kom je dan zelfs wel KWIEK routes tegen. Die zijn te vinden in verschillende stadsdelen, onder andere in het Muzenpark in Muziekwijk en in de Literatuurwijk. Het zijn beweegroutes die gebruik maken van het straatmeubilair in je buurt. Volg de stoetegels op de route en train je balans, kracht en uithoudingsvermogen. Leuk om te doen en goed voor lijf en leden.
Het Apollo Ensemble speelt een opgetogen programma met onder meer ‘In dulci jubilo’ van Buxtehude en een vrolijke cantate van Schmelzer ‘Venite, ocius, transeamus’, in een kleine bezetting met de sopranen Janneke Stoute en Agnes van Laar, David Rabinovich en Daphne Oltheten (viool), Cassandra Luckhardt (viola da gamba), Thomas Oltheten (dulciaan) en Marion Boshuizen op orgel en klavecimbel.
Het Apollo Ensemble is een gezelschap, met bekende musici uit alle windstreken. Artistiek leider is David Rabinovich, die internationaal zijn sporen heeft verdiend en al 25 jaar prominent lid is van het Ton Koopmans Amsterdam Baroque Orchestra
Wanneer: zondag 5 januari 2025 - 15.00 uur
Prijzen: Regulier € 19,50, tot 17 jaar € 5,00
Waar: De Kunstlinie Esplanade 10. Geen pauze
Meer informatie: https://kunstlinie.nl/programma/goede-rede-klassiek-apolloensemble-nieuwjaarsconcert/.
Gebroken Harten Bus
Met de Gebroken Harten Bus naar Suburbia in Kunstlinie.
Theatergroep Suburbia en Kunstlinie geven een bijzondere ervaring cadeau in Kunstlinie op vrijdag 3 januari. Voor Almeerders die een hart onder de riem kunnen gebruiken.
De Gebroken Harten Bus haalt door heel Almere mensen op met liefdesverdriet of een gebroken hart. Dat kunnen ook Almeerders zijn die zich eenzaam voelen of in de rouw zijn. Na een busrit waarin de favoriete break-up songs worden uitgewisseld is er een warm onthaal in Kunstlinie, een winterse maaltijd en aansluitend voorstellingsbezoek aan Cry me.
Ken jij in Almere iemand met een gebroken hart? Of heb je hier zelf behoefte aan? Je kunt jezelf of iemand anders aanmelden voor dit gratis event door een mail te sturen naar actie@suburbia.nl onder vermelding van je naam en contactgegevens.
Als je niet kan op 3 januari, maar wel graag de voorstelling wilt zien, kun je aangeven dat je op 4 of 5 januari komt, want dan zijn er ook (beperkt beschikbaar) vrijkaarten. Meer informatie? Mail naar actie@suburbia.nl.
Tentoonstelling RE:FWD
Kunst als verkenner van een nog onbepaalde toekomst.
Aan het eind van het jaar mogen we ook best ver vooruitkijken. Niet alleen met een gewaagde sprong in de agenda (naar 7 februari maar liefst!), maar qua inhoud ook met een blik op de verre toekomst.
Onder het motto – zonder bewustzijn is er geen fundament en in een luchtkasteel kan niemand leven – worden de bezoekers uitgedaagd om vanuit de eigen positie naar de toekomst te kijken en van daaruit te handelen. De tentoonstelling RE: FWD: toont het werk van 21 verschillende kunstenaars die samen reflecteren op hoop, de toekomst, transformatie en hun aandeel daarin, zonder hapklare antwoorden, maar in een gezamenlijke ontdekkingstocht.
Samenstellers Caithlin Courtney Chong, Thierno Derme en Mees Elias van Zanten gaan met al deze kunstwerken de uitdaging aan om het publiek bewust, hoopvol en geactiveerd de deur uit te laten lopen. Naast de tentoonstelling is er een gevuld activiteitenprogramma. Met onder meer live performances, een filmfestival, een diner en een boekenclub wordt het publiek gestimuleerd om samen te komen en na te denken over een hoopvolle toekomst.
De tentoonstelling RE:FWD: is te zien vanaf 7 februari tot en met 18 juli 2025 in De Kunstlinie, Esplanade 10, Almere en daarna vanaf 18 juli tot en met 30 augustus 2025 in NDSM FUSE, NDSM-plein 29, 1033 WC Amsterdam.
Van de redactie
De redactie van de AlmerePlusNieuwsbrief wenst alle lezers mooie kerstdagen, een spetterende jaarwisseling en een voorspoedig 2025!